Σίμελ, Γκεόργκ

(Simmel). Γερμανός φιλόσοφος και κοινωνιολόγος (Βερολίνο 1858 - Στρασβούργο 1918). Διαμόρφωσε την πρωτότυπη ζωικοσχετικιστική αντίληψη του ξεκινώντας από τον καντιανό κριτικισμό και περνώντας διαδοχικά από την επίδραση διαφόρων φιλοσοφικών ρευμάτων και αντιλήψεων, στη σκέψη του Νίτσε, στο βιταλισμό του Μπερξόν, στη φαινομενολογία και, τελικά, στις μυστικιστικές αντιλήψεις. Η ζωή, που είναι το κεντρικό θέμα της φιλοσοφίας του, είναι μια οργανική ολότητα, που τείνει να ξεπεράσει τον εαυτό της και στην τάση της αυτή περιέχει μέσα της και την αρνητική στιγμή, το θάνατο. Η ζωή περιέχει μέσα της το φυσικό όπως και τον ψυχικό κόσμο, αλλά η γνώση είναι ανεξάρτητη από την ψυχολογική δομή του ατόμου· η αξία της δεν είναι απόλυτη, αλλά σχετική με τη χρησιμότητα για τη ζωή. Τον ακραίο αυτό πραγματιστικό σχετικισμό τον μετρίασε στο έργο του θεμελιώδη προβλήματα της φιλοσοφίας (1910), όπου μαζί με το φυσικό και τον ψυχικό δέχεται και ένα τρίτο χώρο, τον κόσμο των ουσιών, των περιεχόμενων της συνείδησης, που αντιπροσωπεύουν το κριτήριο της αξίας της τελευταίας. Ενδιαφέρθηκε και για την κοινωνιολογία, την οποία θεωρεί αυτόνομη επιστήμη (Κοινωνιολογία 1908), την ηθική φιλοσοφία (Εισαγωγή στην επιστήμη της ηθικής, 2 τόμοι, 1892 - 93), τη θρησκεία (Όραμα της ζωής, 1918).